در میان انواع روش های درمان دندان ایمپلنت دندانی روشی نسبتا جدید است. ایمپلنت دندانی روشی است که جایگزین روش های قدیمی همچون بریج و پل شده است. امروزه می توانید به جای استفاده از دندان مصنوعی از ایمپلنت استفاده کنید و دندان هایی بسیار زیبا داشته باشید و به راحتی سخت ترین مواد غذایی را به کمک دندانتان بجوید. با ایمپلنت کردن دندان های کشیده شده نه تنها سلامتی دستگاه گوارش تضمین می شود بله زیبایی از دست رفته نیز به شما بازخواهد گشت. روکشی که در روش ایپملنت نصب می شود به داندان واقعی شباهت زیادی دارد و از طرفی مجبور به تحمل مشکلاتی از قبلی آسیب رسیدن به دندان کناری در روش بریج و یا عدم توانایی نگه داشتن دندان مصنوعی را نخواهید داشت.
روش انجام ایمپلنت
در این روش افرادی که به دلایلی یک یا چند دندان خود را از دست داده اند هدف قرار می گیرند و علاوه بر اضافه شدن تعداد دندان ها، فرد می تواند مثل سابق صورتی زیبا داشته باشد. این افراد مجبور هستند دندان را به صورت کامل از دهان خارج کنند و پزشک در جای همان دندان پایه فلزی را به در لثه قرار می دهند. این پایه تیتانیومی است و در واقع نگهدارندهی تاج دندان به شمار میآید و به آن فیکسچر (Fixture) گفته میشود. فیکسچر ها بسته به نوع دندانی که از دهان خارج شده انتخاب میشود. ظاهر این پایه شبیه به پیچ می باشد که به فک قفل می شود و نقش ریشه دندان را بازی می کند. تاج نصب شده به پایه نیز در انواع مختلفی تولید می شود و به واسطه دو قطعه به پایه متصل می شود. قطعه اول به فیکسچر متصل می شود و قطعهای مانند پیچ روکش را به پایه متصل می نماید. این روش یکی از بهترین روش های جایگزین کردن دندان های از دست رفته است و فرد بعد از گذراندن دوران درمان به راحتی می تواند هر غذایی بخورد.

انواع ایمپلنت دندانی
ایمپلنت دندانی را بر اساس روش جایگذاری، روش کاشت و اتصال دهنده ها به موارد مختلفی تقسیم می شود. جالب است بدانید که بر اساس نحوه جایگذاری به سه دسته تقسیم می شود.
ایمپلنت ساب پریواستیل
برای افرادی که فک آنها استخوان کافی برای نگهداشتن پایه را ندارد کاربرد دارد. در این روش به شکلی پایه را داخل لثه قرار می دهند که پست از لثه بیرون می ماند و تاج را نگهداری می کند.
ایمپلنت اندواستیل
این نوع ایمپلنت نوع رایجی است که روی اکثر بیماران انجام می گیرد. در ایمپلنت اندواستیل پایه در فک و لثه کاشته می شود و سپس تاج به آن متصل می شود. این ایپلنت دارای انواعی مختلفی همچون پیچی، زره دار، استوانه ای، صاف و تیغه دار می باشد.
ایمپلنت تک مرحله ای
در این روش ایمپلنت، پایه ارتفاع بیشتری دارد و بعد از نصب شدن در فک و گذراندن دوران نقاهت برای اتصال تاج نیاز به جراحی مجدد نیست و تاج به راحتی به پایه متصل می شود.
از لحاظ نحوه انجام کاشت پایه در فک ایمپلنت را به دو روش مختلف تقسیم می نمایند.
ایمپلنت فرورونده
این روش در واقع روشی است که بیشترین کاربرد را در بین پزشکان دارد. در این روش پایهی پیچی شکل که ابعاد مختلفی نیز دارد در فک کاشته می شود و این امکان وجود دارد که چند تاج را به این پایه اتصال داد.
پروتز ایمپلنت دندانی
از این روش برای افرادی استفاده می شود که استخوان فک آنها ارتفاع کمی دارد و آنها نمی توانند دندان مصنوعی در دهان خود نگه دارند. در این روش قالبی فلزی ساخته می شود و به استخوان فک وصل می شود.